به گزارش قدس آنلاین افسانه نادی پور، سفیر جمهوری اسلامی ایران در کپنهاگ طی نامه ای سرگشاده وزاری امور خارجه زن را مورد خطاب قرار داده و با اشاره به تبعات منفی حذف ایران از کمیسیون مقام زن، واکنش های امروز این کشورها و دلسوزی برای زنان ایرانی را با توجه به پیشینه مواضعشان در قبال رنج های زنان ایرانی، غیرصادقانه و دارای انگیزه سیاسی دانست و از آنها درخواست کرد از استانداردهای دوگانه اعمال شده علیه جمهوری اسلامی ایران پرهیز کنند و اجازه دهند تا ایرانیان، از تمام ظرفیت ها و پتانسیل خود برای بهبود وضعیتشان استفاده کنند.

افسانه نادی پور در این نامه به سوءقصد صورت گرفته به وی در سفارت ایران در کپنهاگ از سوی فردی که شعار آزادی زنان سر می‎داد، اشاره کرد و بعنوان یک بانوی فعال در زمینه حقوق بشر ، وزرای امور خارجه زن را مورد خطاب قرار داد و بر تجربه ارزشمند حضور بانوان ایرانی در کمیسیون مقام زن تاکید کرد و افزود : « اینجانب طی سالها کار و تجربه خود در این زمینه، متوجه شده ام که در جلسات این شورا، زنان ایرانی فعالانه در بحث ها و تصمیمات کمیسیون شرکت کرده و از فرصت تبادل نظر با دیگران در یک تعامل سازنده بین المللی که زمینه را برای معرفی بهترین عملکردها در سطح ملی و یادگیری چند جانبه فراهم می کند، استفاده می کردند.»

سفیر ایران در دانمارک با تاکید بر شمولیت در تلاش های بین المللی و چند جانبه برای بهبود وضعیت زنان و دختران، حذف جمهوری اسلامی ایران از کمیسیون مقام زن را عاملی برای محروم سازی زنان ایرانی از فرصت مشارکت و یادگیری از این مجمع بین المللی دانست و ادامه داد: « تصمیم حذف عضویت یکی از اعضای منتخب از کمیسیون در تضاد با مفهوم اساسی سازمان ملل مبنی بر تساوی حاکمیتی کشورها در عضویت با مشارکت برابر در همه مجامع چند جانبه، برخلاف ادعای موافقان این اقدام و حامیان آن، بدلیل نگرانی واقعی برای حقوق زنان و دختران ایرانی نبود، بلکه تلاش دیگری برای تحت فشار قرار دادن کشوری بود که سیاست‌های مستقل خود را دنبال می‌کند»

وی با اشاره به تلاش های ایران برای بهبود وضعیت زنان تاکید کرد: «در حالی که هیچ دولتی نمی تواند ادعای سابقه بی عیب و نقص در اعطای حقوق و توانمندسازی زنان داشته باشد، زنان ایرانی در طول سالیان متمادی گام های بلندی در جهت بهبود وضعیت و معیشت خود در جامعه، دستیابی به حقوق و توانمندی خود برداشته اند و در این سالها قوانین و اقدامات متعددی در این امر به آنها کمک کرده است. در حالی که زنان در سراسر جهان، از جمله در کشور من، سزاوار وضعیت بهتری هستند، اخراج ایران از کمیسیون مقام زن، که به وضوح یک عمل نمادین سیاسی بود، به هیچ وجه بخاطر نگرانی از وضعیت زنان ایرانی نبود، بلکه اقدامی ریاکارانه در راستای مواضع و لفاظی های گذشته نسبت به ملت ایران، از جمله جمعیت زنان، بود»